Een ferry, een colectivo (taxibusje voor locals) en een busrit verder, worden we afgezet bij het busstation voor vakantiegangers in Playa del Carmen. Bepakt en bezakt slenteren we over de toeristische aorta van Playa del Carmen, La Quinta Avenida (fifth avenue), op zoek naar International House Riviera Maya, onze taalschool.
Het stratenplan van Playa del Carmen is overzichtelijk: parallel aan het strand liggen de avenidas, die vanaf het strand oplopend genummerd zijn in een veelvoud van vijf (5, 10, 15 etc.); loodrecht op het strand liggen de calles, die van west naar oost oplopend genummerd zijn in een veelvoud van twee (2, 4, 6 etc.). Het adres dat we doorgestuurd hebben gekregen ligt op calle 12, tussen de avenidas 15 en 20; we hebben het gauw gevonden.
We hebben een verblijf met ontbijt geboekt bij ons lespakket van 4 weken. Op deze zondag lijkt de taalschool uitgestorven. Bij de verlaten receptie komen we gelukkig Sandro tegen, een Zwitserse jongen die al een aantal weken in Playa verblijft en op het punt stond buiten een sigaret te roken. Hij kijkt of hij iemand van de taalschool kan vinden. Even later worden we vriendelijk ontvangen door doña Raquel en doña Rafaela, die het ontbijt en de schoonmaak verzorgen en alleen Spaans spreken.
Spaans studeren vanuit onze studio
International House blijkt uit twee panden te bestaan: een residentie met een receptie waar studenten verblijven en een schoolgebouw met klaslokalen en kantoorruimte. Onze studio blijkt geen onderdeel te zijn van de residentie, maar gevestigd op de locatie van de klaslokalen. Rafaela brengt ons ernaartoe en leidt ons rond in het Spaans. Dat gaat ons nog een beetje te snel, maar we komen er samen uit. Normaalgesproken verenigt een studio alle essentiële leefruimten min of meer in dezelfde kamer, maar deze ‘studio’ is enorm. We hebben een woonkamer, keuken en een slaapkamer met de badkamer en suite ter beschikking. En er is zelfs een tweede badkamer.
We geven onze spullen een plek en besluiten de omgeving te verkennen. Bloed kruipt waar het niet gaan kan, dus even later zitten we in een restaurant aan de bar naar de finale van de US Open te kijken. Terwijl Juliët nog nippend aan een cocktail elke sportseconde gretig in zich opneemt, ga ik na de derde set boodschappen halen. Tegen de tijd dat ik terug ben heeft Alcaraz gewonnen.
Desayuno, dos, tres…
De volgende ochtend worden we om 08:30 aan het ontbijt verwacht in de residentie. Santa María, taaldocente en een soort moeder overste van de school, heet ons op ongelooflijk hartelijke wijze welkom. Met engelengeduld voert ze een welkomstgesprek met de nieuwe studenten. Gelijktijdig met ons start Hugo, een Nederlandse jongen die na kostschool een tussenjaar neemt om de keuze voor een vervolgstudie nog even uit te kunnen stellen.
We hebben het met Santa María over waar we vandaan komen, of we al eerder in Mexico geweest zijn, met welk doel we Spaans komen leren, dat soort dingen. Doña Raquel schotelt ons ondertussen een American pancake met plakjes banaan voor, die we zelf kunnen beleggen met pindakaas, maple syrup of jam. Een goed begin, is het halve werk.
Lesrooster
Het wekelijkse rooster wordt met ons doorgenomen. Ontbijten kan tussen 08:00 en 09:00. De lessen starten rond 09:30. Tussendoor pauzeren we van 11:40 tot 12:00, waarna de les wordt hervat tot 13:30. Op maandagmiddag kun je aansluiten bij een stadswandeling door Playa del Carmen. Op dinsdagmiddag staan tijdens de kookles traditionele gerechten op het menu. Woensdagavond dans je de calorieën er weer af tijdens een les salsa of bachata. Donderdag is een dag zonder speciale activiteit en elke vrijdagavond serveert Franky cocktails om de potjes Jenga uitdagender te maken.
Het welkomstritueel eindigt met het in ontvangst nemen van ons lesboek en een foto van onze lichting nieuwkomers voor het logo van de school. Dan is het tijd om naar ons klaslokaal te gaan om kennis te maken met onze docente en klasgenoten.
