Om 05:00 uur gaat de wekker. Kort nachtje dus, want om 01:00 uur zaten we nog in het stadion waar de mokerslagen van Cilic en de dropshots van Alcaraz grote indruk maakten. We zijn benieuwd naar de uitslag en zien dat de wedstrijd nog maar net is afgelopen. De diehards die zijn gebleven konden om 02:30 juichen toen Alcaraz het matchpoint benutte.
Veel tijd om alle details over de wedstrijd te lezen hebben we niet. Niels bestelt een Uber voor onze rit naar het vliegveld. We pakken onze tassen en lopen naar buiten. Het regent zachtjes. We hopen op beter weer in Cancún. In slechts vier uur vliegen we naar de populaire Mexicaanse badplaats. Voor de kust van deze stad ligt het eilandje Isla Mujeres. Hier kunnen we vijf dagen chillen op het strand en bijkomen van de lange dagen in New York.
Bienvenidos a México
Na een goede vlucht lopen we de aankomsthal van Cancún uit. Al snel voelen we de zon op onze hoofden branden. Een ontvangstcomité van taxichauffeurs roept en zwaait met hun bordjes om ons te verleiden met hen mee te rijden. We lopen eerst stoïcijns door naar de bushalte. De dame aan het tafeltje naast de bussen vertelt ons dat we eerst een bus moeten nemen naar het centrum van Cancún, om daarna met een andere bus naar de haven te kunnen reizen.
Als een mug blijft de verkoper van een van de taxibedrijven om ons heen cirkelen. Nadat we de kosten en de benodigde tijd van de twee opties hebben afgewogen, gaan we toch voor het gemak van de taxi. Onze backpacks verdwijnen in de kofferbak van een hagelwitte taxi en een stevige Mexicaanse taxichauffeur rijdt ons naar de haven, Puerto Juárez.
Laat die Lambada maar zitten hoor
De geel-blauwe veerboot van Ultramar vaart ons over het prachtig heldere water. Het is schitterend weer en we zijn echt in een totaal andere wereld terecht gekomen. De wind blaast stevig door onze haren en geeft daardoor nog enige verkoeling. Live-muziek van een Mexicaanse (zee)straatartiest schalt uit de boxen. Hij speelt gitaar, panfluit, blokfluit en zingt erbij. Een aantal toeristen lijkt enthousiast over dit optreden en klapt mee met de muziek. Mij doet hij een minder groot plezier. Gelukkig komt het eilandje snel dichterbij!
We zijn er
Vanaf de terminal van Isla Mujeres is het slechts een minuut lopen naar onze Airbnb. De studio is makkelijk te vinden, maar de buitendeur blijkt op slot. We loggen in op het wifi-netwerk met het vooraf verkregen wachtwoord. We zoeken contact met de eigenaar en in de schaduw wachten we op de sleutel.
Plotseling gaat de voordeur van het complex van binnenuit open. We gaan de deur door, de trap op en komen op een klein overdekt binnenplaatsje. John, een Amerikaan van rond de zestig die aan een kleine versie van Hulk Hogan doet denken, begroet ons hartelijk en blijkt permanent in een van de twee andere appartementen te wonen. Hij geeft ons al snel tips waar we het beste geld kunnen pinnen en boodschappen kunnen doen.
Helemaal loco van avocado local
Het appartement blijkt een heerlijk verblijf. De douche is lekker warm, het bed is groot en zacht en de wifi is uitstekend. De keuken bevat alles wat we nodig hebben om zelf eten te kunnen maken. De supermarkt is hier nog dichterbij dan we van Rotterdam gewend waren. Bij de groente- en fruitafdeling liggen lichtgroene ‘ballen’ zo groot als 2-3 tennisballen, die we niet herkennen. Het blijken lokale avocado’s. Heerlijk! Ze zijn een behoorlijk stuk groter, iets zoeter, zachter en veel goedkoper dan ‘normale’ avocado’s. We kunnen er geen genoeg van krijgen en eten de eerste dagen vooral nacho’s met geraspte kaas, tomaat en lokale avocado.
Met onze voeten in het witte zand kijken we uit over de azuurblauwe zee. We zijn zeker niet alleen op Playa Norte. Dit beroemde strand trekt veel toeristen, die zich uitleven in het water of liggen te bakken op de strandbedden van de beachclubs. Het strand voelt toeristisch, maar zeker niet te druk. We hebben echter geluk dat het laagseizoen is, want in december en januari vervoeren de veerdiensten dagelijks tot wel 50.000 dagjesmensen. Dat verklaart het ongewoon grote aantal juweliers op dit kleine eilandje. De hotels in Cancún bieden minder mogelijkheden op het gebied van souvenirs, daarom kopen toeristen hier onder andere dure zilveren sieraden.
Wrakduiken
Het eilandje meet maar 7 kilometer van noord naar zuid. Een populair vervoersmiddel om het eiland mee te verkennen is een golfkarretje (niet elektrisch). Wij besluiten niet te gaan shoppen en ook geen golfkar te huren, maar op zoek te gaan naar de beste duikaanbieders. We informeren vooral naar de mogelijke wrakduiken en het bezoeken van het onderwatermuseum MUSA.
Een duik maken naar de beeldentuin van het MUSA blijkt eenvoudig, want vele duikorganisaties varen dagelijks naar deze bestemming. Een wrakduik is een ‘advanced dive’, en van ervaren duikers, die deze duik willen maken, zijn er minder op Isla Mujeres. Ons wordt toevertrouwd dat we ons geen zorgen hoeven te maken over het weer, het zou perfect weer worden om te duiken. Mexico Divers biedt ons de aantrekkelijkste deal én de mogelijkheid om de gewenste duiken te maken.
De volgende ochtend passen we een paar vinnen en een wetsuit in de shop (de rest van de duikuitrusting hebben we zelf bij ons). Er wordt met bewondering gekeken naar onze splinternieuwe wings. Na de briefing stappen we samen met een Argentijns koppel en de gids op de boot. De kapitein kan door de sterke stroming niet aanmeren bij het geplande wrak, dus varen we naar een andere plek waar min of meer dezelfde boot op de bodem van de oceaan ligt. Bij het afdalen langs de lijn naar het wrak, voelen we de sterke stroming. Maar eenmaal beneden kunnen we schuilen achter het vaartuig en genieten van het moois van de oceaan. De beelden spreken voor zich.
In een tropische bui
Dat smaakt naar meer, maar helaas slaat het weer toch om. Het onweer en de harde wind maken duiken te gevaarlijk. We zullen een andere keer moeten terugkomen om het MUSA te bezoeken. We vermaken ons met het uitzoeken van de onderwaterfoto’s van de wrakduik, een spelletje ‘Keer op Keer’ en series op Netflix. Wanneer het even droog is, maken we een strandwandeling met imponerende flitsen van het onweer in de verte. We hadden het ons anders voorgesteld, maar ook dat hoort bij reizen. De taalschool in Playa del Carmen rekent op ons, dus we moeten gaan.
